ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ

ΔΕΥΤΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΛΙΑΚΑΔΑ

Η επίθεση των «νοικοκυρέων»

Κτηνοβασίες επί προβάτων και «σφαγές κοκόρων με αδιευκρίνιστες προθέσεις» κατήγγειλαν στους πατέρες του έθνους κάτοικοι της περιοχής που την περασμένη Δευτέρα πραγματοποίησαν συγκέντρωση κατά των «μιαρών» μεταναστών. Αυτή, φυσικά, είναι η φαιδρή πλευρά μιας πολύ σοβαρής ιστορίας που τώρα ξεκινά...

Κείμενο: ΝΤΙΝΑ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ (dida@enet.gr), φωτ.: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΥΤΑΦΗΣ δημοσιέυθηκε 30/ 11/ 08 στο Έψιλον της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας.

«Ντου, ντου, ντου», φώναζαν επί ώρα. Οι ορδές κατέβηκαν τρέχοντας την Πιπίνου. Οι περισσότεροι με κράνη, κάποιοι με κατεβασμένες τις κουκούλες, ελάχιστοι με ακάλυπτα τα πρόσωπά τους. Κρατούσαν ρόπαλα, κράδαιναν αλυσίδες, ανέμιζαν ελληνικές σημαίες. Λίγο πρίν έψαλλαν τον εθνικό ύμνο! Οι κραυγές τους έσκιζαν τη νύχτα. «Ελλάς, Έλλάς», ούρλιαζαν τρέχοντας προς την Αλκιβιάδου. Εκεί βρισκόταν ο στόχος τους.

Ο στόχος λέγεται Τάρεκ και ήρθε στην Ελλάδα πριν από ένα μήνα. Με το γνωστό τρόπο έκανε τη γνωστή διαδρομή: Αφγανιστάν, Ιράν, Τουρκία, Μυτιλήνη, Αθήνα, Άγιος Παντελεήμονας. Τα βράδια που καταφέρνει να μαζέψει λίγα ευρώ, γιατί χρωστάει ακόμα 2.000 δολάρια στο δουλέμπορο, ο Τάρεκ αντιμετωπίζει το δίλημμα: ή θα φάει ή θα πληρώσει 3 ευρώ για να κοιμηθεί στο άθλιο ξενοδοχείο Αλκιβιάδου & Πιπίνου μαζί με άλλους 10 σε ένα δωμάτιο. Όταν αποφασίζει να φάει -περίπου κάθε δύο μέρες- αναγκαστικά κοιμάται στρωματσάδα πίσω από την εκκλησία που δεσπόζει στη μέση της πλατείας. Ο Τάρεκ ουρλιάζει στη γωνία. Πέντε λεβεντόπαιδα, όπως τα αποκαλεί η κυρία με τη γούνα που μένει στο απέναντι ρετιρέ, τον κλοτσάνε με τις βέρμαχτ μπότες τους.

Μέρες ολόκληρες τα «λεβεντόπαιδα» ήταν το κύριο θέμα συζήτησης στον Άγιο Παντελεήμονα. Θα έρθουν στη συγκέντρωση ή όχι; Κι αν έρθουν, θα χτυπήσουν ή όχι; Κάποιοι τους περίμεναν με τρόμο. Άλλοι με ανυπομονησία. Αργά το απόγευμα της προηγούμενης Δευτέρας τα «ελληνόπουλα» εμφανίστηκαν με τις ελληνικές σημαίες, τα βυζαντινά λάβαρα και τα συνθήματά τους: «Τιμή, τιμή, Χρυσή Αυγή».

Όλα ξεκίνησαν από ένα ανυπόγραφο Α4 που τέσσερεις μέρες νωρίτερα κολλήθηκε στις εξώπορτες των πολυκατοικιών. «Καμία ανοχή, καμία αντοχή, έξω οι μετανάστες από τη γειτονιά μας», έλεγε το χαρτί που καλούσε τους κατοίκους σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Ο δεξιός Τύπος και τα σκανδαλοθηρικά έντυπα έσπευσαν να υιοθετήσουν πλήρως τα όσα τερατώδη κατήγγελλαν οι «αγανακτισμένοι πολίτες»: Οι μετανάστες υποβαθμίζουν τη γειτονιά, ζουν 50 άτομα σε ένα διαμέρισμα, αφοδεύουν στις γωνίες των δρόμων, πουλάνε ναρκωτικά, εκπορνεύονται, παρενοχλούν σεξουαλικά γυναίκες και... πρόβατα: «Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων από τις απέναντι πολυκατοικίες, όπου έχουν άμεση οπτική επαφή τόσο στην ταράτσα όσο και εντός των διαμερισμάτων, οι ένοικοι του συγκεκριμένου ακινήτου κτηνοβατούν στα πρόβατα, σφαγιάζουν δε κοκόρια και κότες με αδιευκρίνιστες προθέσεις»! Αυτή την τελευταία καταγγελία οι κάτοικοι την έκαναν και εγγράφως προς τον πρόεδρο της δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό και όλους τους πολιτικούς αρχηγούς.

Αν οι συντάκτες των παραπάνω ανήκουν στο ΛΑΟΣ ή αν το κόμμα του κυρίου Καρατζαφέρη έσπευσε να τους πάρει στη στοργική του αγκάλη μικρή σημασία έχει. Γεγονός είναι ότι το ΛΑΟΣ Κυψέλης καλούσε μέσω του Διαδικτύου τα μέλη και τους φίλους του να στηρίξουν τη συγκέντρωση των κατοίκων. Το ίδιο και η Χρυσή Αυγή...

Έτσι, με τα ΜΑΤ να φτιάχνουν μια νεκρή ζώνη στη μέση, από τη μιά μεριά της Αχαρνών βρέθηκαν οι νοικοκυραίοι, τα «λεβεντόπαιδα» και οι πολιτικοί τους φίλοι (χωρίς πανό, βεβαίως, αφού μετά τις διαστάσεις που πήρε η όλη ιστορία απέσυραν κάθε αναφορά ακόμα και από τις ιστοσελίδες τους). Από την άλλη μεριά, αντιρατσιστικές οργανώσεις, φοιτητές, κόμματα της Αριστεράς, οι αναρχικοί της Βίλας Αμαλία και μετανάστες. Όσοι δεν φοβήθηκαν, γιατί οι περισσότεροι λούφαξαν σε υπόγεια, σε ταράτσες και στα γύρω στενά.

Ηταν θέμα χρόνου αυτοί οι δύο κόσμοι να πετάνε αβγά, γιαούρτια, πέτρες ο ένας στον άλλο. Οι τηλεοράσεις έδειχναν φλεγόμενους κάδους σκουπιδιών και δακρυγόνα. Οι τηλεοπτικές κάμερες μάς έδειξαν το σόου της Αχαρνών, γιατί δεν τις ενδιέφερε και τίποτα άλλο. Οι φωτογραφικές μηχανές, γιατί δεν μπορούσαν τίποτε άλλο. Όσο στη λεωφόρο παιζόταν το σόου, στα στενά εκτυλισσόταν το κυρίως θέμα. Κι αυτό δεν το απαθανάτισε καμία φωτογραφική μηχανή γιατί τα «λεβεντόπαιδα» έριξαν μια βροχή από πέτρες στους φωτογράφους που τόλμησαν να πλησιάσουν.

Ανενόχλητα τα μέλη της Χρυσής Αυγής έκαναν τρεις φορές ντου στο ξενοδοχείο των Αφγανών. Ξυλοκόπησαν τους μετανάστες στην πλατεία. Σακάτεψαν όποιον περπατούσε στα γύρω στενά. Χωρίς καμία αντίδραση από τους κατοίκους που κρατούσαν πλακάτ "δεν είμαστε ρατσιστές, είμαστε απελπισμένοι". Χωρίς καμία ενόχληση από τα ΜΑΤ. Την ίδια ώρα συζητάω με τον πατέρα Προκόπιο μέσα στην εκκλησία. "Είναι ακραία στοιχεία αυτοί που φωνάζουν απέξω. Μέχρι και μ' εμάς τα έβαλαν γιατί ταϊζουμε τους μετανάστες και πέρυσι με τα χιόνια τους κοιμήσαμε στο υπόγειο. Κάποιοι ενοχλούνται γιατί τους αφήνω να κοιμούνται γύρω από το ναό. Δηλαδή τι να κάνω; Να τους διώξω;

"Το επεισόδιο έληξε γύρω στις 9 το βράδυ με άγνωστο αριθμό τραυματιών μεταναστών, σπασμένο ένα από τα μαγαζιά τους και μια πολύ οδυνηρή διαπίστωση: αυτό που έγινε στον Άγιο Παντελεήμονα ήταν οργανωμένο, και πολύ καλά δουλεμένο. Μήνες ολόκληρους, ήσυχα και συστηματικά, κυριολεκτικά πόρτα πόρτα, κάποιοι έπεισαν τους κατοίκους πως για όλα όσα ζουν φταίνε οι ξένοι. Για τα σκουπίδια που δεν μαζεύει ο Δήμος. Για τα σπίτια όπου οι Έλληνες στοιβάζουν δέκα δέκα τους μετανάστες, εισπράττοντας υπέρογκα ποσά. Για τις σχεδόν καθημερινές ληστείες και τις ένοπλες συμπλοκές.

Έτσι οι κάτοικοι ξύπνησαν ένα πρωί με το Α4 έξω από τις πόρτες των σπιτιών τους. Κι έτσι γέμισε η γειτονιά τους αφίσες: "έξω οι ξένοι" στη μια πόρτα, "οι ξένοι είναι αδέρφια μας" στη διπλανή. Δεν είναι η πρώτη φορά που φασιστικές ομάδες επιχειρούν να σπείρουν το μίσος σε μια γειτονιά. Το ίδιο έκαναν και πέρυσι στο Αιγάλεω, όταν επί ένα μήνα τις νύχτες μπούκαραν ανενόχλητοι στις τρώγλες των μεταναστών και τους ξυλοκοπούσαν. Είναι η πρώτη φορά όμως που κατάφεραν στην εμπροσθοφυλακή τους να βάλουν τους κατοίκους. Και να χρησιμοποιήσουν μερίδα του Τύπου και της τηλεόρασης, που αναπαρήγαγε τη ρητορική τους. Μπορεί τη Δευτέρα το βράδυ στον Άγιο Παντελεήμονα να μη ζήσαμε τη Νύχτα των Κρυστάλλων, αλλά όλοι πιά έχουν καταλάβει πως αυτή ήταν μόνο η αρχή.